Een vergeten groente die de laatste jaren weer ontdekt wordt is Oerkool ofwel Eeuwig moes (Brassica oleracea var ramosa). Nog een mooie naam: duizendkoppige kool. Deze oude losbladige koolsoort (de plant schijnt terug te gaan tot de tijd van de Romeinen) levert ook de hele winter door nog blad. In de Middeleeuwen was het daarom een goede leverancier van vitamine C, in maanden dat er weinig groentes voorhanden waren. De plant verdraagt vorst en kan wel tot 40 jaar oud worden, vandaar de naam. Het is een bladkool waarvan de losse bladeren gegeten kunnen worden.
Eeuwig moes staat in de Historische Kruidentuin.
De plant groeit maar door en kan flink uit de kluiten gewassen worden. In de lente en zomer heeft de plant nogal last van slakken en rupsen (bijvoorbeeld van het koolwitje), die er dol op zijn. Toch is er altijd wel wat blad van te oogsten. In de herfst en winter wint de plant aan kwaliteit.
Telen
De plant kan makkelijk vermeerderd worden door zijscheuten af te leggen. De plant geeft geen zaad. Het is een vaste plant, in tegenstelling tot de meeste andere kolen. De plant houdt niet van volle zon.
Eten
Jong blad kan rauw gegeten worden. Ouder blad kan gebruikt worden in allerlei schotels waar koolblad in gebruikt wordt. De smaak doet denken aan boerenkool maar is iets zoeter. Bijvoorbeeld in groentestoofschotels of stamppotten of als toevoeging in een omelet, soep of quiche. Bij oudere bladeren is het handig om de taaie nerven eruit te snijden. Het relatief grote blad kan ook gebruikt worden om iets in te rollen, om te vullen en groentepakketjes van te maken.
Het blad is rijk aan vitamines en mineralen.
Diervoeding
Ook konijnen, hamsters, schildpadden, vogels en kippen lusten het blad van de oerkool.
Recepten
Geroosterde pastinaak met eeuwig moes (hoofdgerecht)
Stichting Eetbaar IJsselstein 
Pingback: OOGSTFEEST in de Hooghe Camp tuin – za 29 sept 2018 van 13-16 uur | Stichting Eetbaar IJsselstein